Aw.: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi, z Orderem Złotego Runa i w płaszczu spiętym agrafą, w którą wpisano datę 1614. Rok 1614 pojawia się też nad koroną króla. Na ramieniu inicjały S.A. (Samuel Ammon, medalier). Napis rozpoczęty i zakończony ozdobnym ornamentem roślinnym.
W otoku: SIGISMVNDVS∙III∙D:G:REX∙POLONIÆ∙MAG:DVX∙LIT:RVS∙PRVSSIÆ
Rw.: Herb Gdańska podtrzymywany przez dwa lwy. Nad tarczą kompozycja z gałązek lauru i palmy. Pod tarczą rozdzielone inicjałyS-A (Samuel Ammon, medalier) i data 16-14, dodatkowo wśród ornamentów inicjały F-B (nieznany rytownik lub medalier).
W otoku: EX∙AVRO∙SOLIDO∙CIVITAS∙GEDANENSIS∙FIERI∙F:

Donatywa jest jedną z najdoskonalszych prac medaliera Samuela Ammona. Przybył on do Gdańska w 1613 roku i podjął pracę w mennicy miejskiej w Gdańsku. Należał on do najwybitniejszych artystów I połowy XVII wieku. W 1621 roku wykonał on stemple do słynnej studukatówki koronnej.  Jego prace charakteryzowały się wyjątkową wagą jaką przykładał do szczegółów stempla. Każdy element królewskiego stroju czy tarczy herbowej jest oddany z największą starannością. Niektóre elementy dekoracji widoczne są tylko pod szkłem powiększającym. Stemple tej donatywy były przeznaczone do egzemplarzy o wadze półportugała (pięciu dukatów). Jednak na polecenie rady miasta odbijano też specjalne egzemplarze o wadze wyższej, od 6 do 8 dukatów. Przeznaczano je na podarunki dla wybitnych gości.

Wyjątkowej klasy donatywa Zygmunta III Wazy, potwierdzająca kunszt warsztatu medalierskiego Samuela Ammona z Gdańska – autora i wykonawcy stempli.
Fotografia monety użyta w książce Złoto Wazów Tom I strona. 265.

Znakomita proweniencja - moneta ze zbioru Potockich. Idealnie zachowany egzemplarz, połysk menniczy. Moneta wygląda jak XVII wieczna lustrzanka. Najpiękniejszy egzemplarz dostępny na rynku.
 
Friedberg.6; Kaleniecki s. 205; CNG.203 ; Złoto Wazów (T1) 166 (R5)