Postać kobiety stojącej na liściach lauru z liściem wawrzynu w dłoni, druga ręka wsparta na tarczy z pochodnią.

W 1926 roku Główny Związek Straży Pożarnych RP podjął uchwałę o ustanowieniu odznaczenia za wybitne Zasługi dla Pożarnictwa.

Medal miał trzy stopnie, złoty, srebrny i brązowy. Medal zawieszony był na białej wstążce o szerokości 35 mm z pionowym paskiem szerokości 15 mm w kolorze czerwonym.

Bito go w tombaku złoconym, srebrzonym i brązowionym.

Na rewersie znajdował się napis: ZA / ZASŁUGI / DLA / POŻARNICTWA oraz wyobrażenie orła piastowskiego w koronie opartego na skrzyżowanych toporkach strażackich.

Wystawiony medal jest próbną odbitką z dwustronnie powtórzonym awersem.

UNIKAT pochodzący z archiwum mennicy King Northon (bijącej większość odznaczeń i monet II RP).

Pięknie zachowany egzemplarz.