Postać kobiety stojącej na liściach lauru z liściem wawrzynu w dłoni,
druga ręka wsparta na tarczy z pochodnią.

W 1926 roku Główny Związek Straży Pożarnych RP podjął uchwałę o ustanowieniu odznaczenia za wybitne Zasługi dla Pożarnictwa. Medal miał trzy stopnie, złoty, srebrny i brązowy. Medal zawieszony był na białej wstążce o szerokości 35 mm z pionowym paskiem szerokości 15 mm w kolorze czerwonym. Bito go w tombaku złoconym, srebrzonym i brązowionym. Na rewersie znajdował się napis: ZA / ZASŁUGI / DLA / POŻARNICTWA oraz wyobrażenie orła piastowskiego w koronie opartego na skrzyżowanych toporkach strażackich. Wystawiony medal jest próbną odbitką z dwustronnie powtórzonym awersem. UNIKAT pochodzący z archiwum mennicy King Northon (bijącej większość odznaczeń i monet II RP).

Pięknie zachowany egzemplarz.