Aw.: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi folgowej zdobionej na ramieniu głową lwa, z wyłożonym koronkowym kołnierzem. Na piersi Order Złotego Runa. W otoku: IOAN CASIMIRVS D GR EX POLO & SVEC M DL R P
Rw.: Ukoronowana dziewięciopolowa tarcza polsko-szwedzka opasana łańcuchem Orderu Złotego Runa, po bokach inicjały A-T (Andrzej Tymf, dzierżawca mennicy poznańskiej w latach 1660 - 1662). Herb Wieniawa bez tarczy pod Runem. W otoku: MONETA NOVA REG(ni) P - OLO(niae) POSNAN(ia) FAC(tum) 1652 (Moneta nowa Królestwa Polskiego, Poznań wybił)

Przygotowania do wojny z kozacczyzną, wymagały w 1649 r. wybijania na masową skalę talarów i półtalarów. Po wygranej bitwie pod Beresteczkiem w 1651 roku mennica w Krakowie zaniechała emisji talarów. W związku z wprowadzeniem reformy monetarnej Komisja Mennicza nakazała jak najszybciej wprowadzić do obiegu nową, także drobniejszą monetę. W tym celu Rafał Leszczyński, podskarbi wielki koronny, sprowadził z Rostoku doświadczonego przedsiębiorcę - Andrzeja Tymfa. Zawarte wcześniej kontrakty z dzierżawcami mennic w Bydgoszczy Krakowie sprawiły, że Andrzej Tymf musiał otworzyć nowe mennice. Wybrał w tym celu dwa miasta o tradycji menniczej - były to Wschowa i Poznań. Andrzej Tymf, mając wsparcie podskarbiego koronnego, wybijał nie tylko nakazane uchwałą menniczą nowe orty, ale rozszerzył ofertę mennicy o monety złote i talary. W 1652 roku mennica rozpoczęła wybijanie talarów. Andrzej Tymf traktował talary prestiżowo. Miały mu one zaskarbić poparcie króla i dworu. Popiersie królewskie wykonano niezwykle starannie. Dodatkowo portret królewski i tarczę herbową opasano łańcuchem Orderu Złotego Runa. Starannie też wykonano stronę rewersową. Umieszczono na niej dziewięciopolową tarczę z herbami Polski, Litwy i Szwecji. Intrygująca jest legenda otokowa rewersu. Zamiast jak nakazywała tradycja wymieniania tytułów królewskich, znalazło się na niej określenie dotyczące charakteru monety: Moneta Nowa Królestwa Polskiego. Takie napisy często towarzyszyły wybijanej monecie srebrnej. Jednak w tym wypadku dopełniono ją dopiskiem określającym miejsce wybicia: Posnania Factum (wybita w Poznaniu). Nie można wykluczyć, że przy biciu talarów działalność menniczą wsparło miasto. Andrzej Tymf stemplami talarów i półtalarów odbijał w mennicy w Poznaniu także wielodukaty. Podobnie stempel talara poznańskiego wykorzystano do bicia półportugałów. Zgodnie z tradycją wszelkie portugały i półportugały trafiały do króla, który jako jedyny decydował o ich przeznaczeniu. W latach następnych obie mennice obficie wybijały monetę zarówno złotą jak i srebrną.

Ekstremalnie rzadka pozycja notowana po raz pierwszy w ofercie aukcyjnej. Numizmat z najwyższej półki, zwłaszcza w tak wyszukanym stanie zachowania.

Wyjątkowa moneta, prawdziwa ozdoba Naszej 30 aukcji.

Gorąco polecamy do największych zbiorów monet Polski królewskiej.

Kurpiewski 581 (R8); Kopicki 1832 (R8) c. a.; H.-Czapski 2017 (R8); Dutkowski - Talary Jana Kazimierza 56 (R7)