Bardzo rzadka kopiejka wybita w złocie w Moskwie podczas stacjonowania wojsk polskich na Kremlu. Polacy po wejściu do Moskwy (we wrześniu 1610 roku) rozlokowali się w centrum miasta zajmując Kreml. Mennica położona na terytorium Kremla okazała się pod ich pełną kontrolą. Do bicia monet były wykorzystane zostały stare matryce awersu jeszcze z czasów Wasyla Szujskiego (1606-1610) w połączeniu z nowymi matrycami rewersu z imieniem i tytulaturą Władysława Zygmuntowicza.

Charakterystyczny kształt „łezki” rosyjskiej wynika ze sposobu bicia tych monet, która polegała na cięciu metalu z długiego drutu. Dlatego monety miały owalny lecz nieregularny kształt i stąd popularna nazwa "łezka". Niestety niewielki rozmiary monety powodował, że większość była nieczytelna. Bardzo często stempel nie dobijał dokładnie całego napisu na monecie, a tylko jego część, podobnie jak Św. Jerzego - patrona Moskwy, stąd monety z pełnym czytelnym napisem należą do rzadkości. Według Bogdana Jachimczyka złote kopiejki Władysława były przeznaczone na wypłaty żołdu dla najemników w ekipie Polaków zajmujących Kreml. Tekst zapisów w rejestrach świadczy, że złote kopiejki były bite "dla Niemców".

Do monety dołączony certyfikat najlepszego znawcy tematu Pana Bogdana Jachimczyka.