Aw.: Popiersie króla w peruce i wieńcu laurowym. Na ramionach drapowany płaszcz.
U dołu tarczy położnej na skrzyżowanych kluczach herb Leliwa Jana Andrzeja Morsztyna,
Podskarbiego Wielkiego Koronnego (1659-1668). W otoku:
MICHAEL D G REX - (tarcza z herbem Leliwa położona na skrzyżowanych kluczach POLONIARUM

Rw.: Czteropolowa tarcza herbowa, w środku mała tarcza z herbem Wiśniowieckich, po bokach litery M-H (Michał Hodermann), pod tarczą nominał 1/3 (talara). W otoku:
M D LITUANIAE –(1/3) RUSS PRUSS 16 – 71

Złotówki zostały wybite w mennicy w Bydgoszczy, na polecenie Podskarbiego Wielkiego Koronnego Andrzeja Morsztyna. W trakcie ich bicia okazało się, że emisja jest nielegalna, bo nie obejmuje jej żadna ordynacja. Morsztyn nową monetę przedłożył pod obrady najbliższego sejmu, jednak ten został zerwany i do zatwierdzenia emisji nie doszło. Król nakazał zatem, aby złotówki przetopić. Z zapisków gdańskiego historyka Karla Beniamina Lengnicha wynika, że wybito ich 5000 sztuk. Jednak nieznana jest liczba zachowanych egzemplarzy. Według współczesnych opinii nie dochowało się ich więcej niż kilkanaście egzemplarzy. Znane są dwie odmiany stempla. W zbiorze Czapskich jest druga (nieco częściej spotykana) odmiana bez kropki po słowie REX (2371). Moneta ogromnej rzadkości, zwłaszcza w tak pięknym stanie zachowania.

Połysk menniczy, patyna, rozwarstwienie blachy na rewersie.

Literatura: Kopicki.1927; H-Cz.2371; Chełmiński.941; Kubicki.1483; Frankiewicz.738; Chomiński.542; Brandt(1983);
Karolkiewicz.2350 (ex Brandt, p.373); Tyszkiewicz.125