Jedyna moneta okresu II Rzeczpospolitej o nominale 50 zł to próba ze składającym przysięgę rycerzem, której wzór ostatecznie nie trafił do obiegu. Wybita w brązie w nieznanym nakładzie co stanowi obecnie kolekcjonerską rzadkość, a także jedną z niewielu monet tego okresu, na których nie pojawiła się nazwa jednostki monetarnej.

Okoliczności powstania
Kompozycja z przyklękającym rycerzem pamięta same początki wprowadzenia w niepodległej Polsce złotego - powstała na okoliczność przewidywanej przez reformę Władysława Grabskiego emisji obiegowych monet bitych w złocie. Mimo że rewers z omawianą sceną rozważany był w tym kontekście już w 1924 r., ostatecznie w roku następnym rozpisano nowy konkurs, a zwycięskim projektem okazał się stylizowany portret Bolesława Chrobrego autorstwa Zofii Trzcińskiej-Kamińskiej [moneta próbna również prezentowana w katalogu, patrz: 20 zł z 1925 r., Bolesław Chrobry].

Stempel ze sceną przysięgi wykonano natomiast wedle rysunków Tadeusza Breyera, autora omawianej już dwuzłotówki przedstawiającej kobietę z kłosami zboża. Mimo że projekt zakładał umieszczenie daty po obu stronach monety, nominał nie zagościł na żadnej, podobnie jak nazwa jednostki monetarnej. O tym, ze mowa właśnie o 50 złotych, wnioskować można po zakładanych parametrach emisji opisanych w rozporządzeniu z 1924 r. Oprócz oryginalnego przedstawienia orła - tym razem z szerzej rozłożonym ogonem - medalier opracował na rewersie kompozycję w duchu nowego klasycyzmu: przyklękający do przysięgi średniowieczny rycerz z mieczem opartym o podłoże przywodzi na myśl międzywojenny posąg. Zamiast drobiazgowego modelunku cieni i świateł, główną rolę odgrywa wyraźny kontur i geometryczne układy gładkich płaszczyzn.

PRÓBA - BRĄZ - 50 złotych 1924 - Klęczący rycerz

Zjawiskowa moneta próbna wybita w nieznanym nakładzie. 

Wspaniały stan zachowania ze szlachetną patyną i połyskiem menniczym.