Za panowania Władysława IV obowiązywał uchwalony jeszcze za czasów jego poprzednika zakaz bicia monety drobnej. Obejmował on zarówno mennice państwowe, jak i miejskie. Tak więc mennice koronne w Bydgoszczy, a potem od roku 1644 w Krakowie biły jedynie półtalary, talary, dukaty oraz ich wielokrotności. Podobnie wyglądała produkcja mennicza miast pruskich – Gdańska, Torunia i Elbląga. Mennica litewska w tym czasie nie pracowała. Wyjątek stanowił próbny portugał wybity w roku 1640. Próbną serię trojaków, szóstaków i ortów przygotowała także mennica bydgoska w roku 1635. Obok wspomnianych wyżej emisji, do mennictwa Władysława Wazy zaliczają się również kopiejki b. d. z czasów gdy królewicz Władysław został wybrany na cara Moskwy oraz trzykrajcarówki Księstwa Opolsko-Raciborskiego z roku 1647. 

Rzadka odmiana z dwukropkiem na końcu legendy rewersu oraz z PRVS na końcu awersu. Odmiana z małymi inicjałami II Jana Jakuba Jacobsona von Emden oraz z dużymi cyframi daty. 

Bardzo dobrze zachowany talar toruński Władysława IV Wazy. Znakomity detal jak na ten typ monet z bardzo dobrym odwzorowaniem anioła w herbie Torunia. Tło z dużą ilością menniczego połysku. Ostatni talar z rocznika 1638.