Królowa Bona opuszczając w 1556 roku Polskę wywiozła do rodzinnego Barii gromadzony przez 38 lat panowania ogromny majątek. Wkrótce na prośbę Filipa II Habsburga, króla Hiszpanii i Neapolu udzieliła mu ogromnej jak na owe czasy pożyczki w wysokości 430 tysięcy dukatów. Pożyczka, która wróciła do kraju została wypłacona w srebrnych monetach hiszpańskich: talarach i półtalarach Filipa II i półtalarach Karola V. W tym czasie Polska była zaangażowana w północną wojnę siedmioletnią /1563-1570/, która pochłaniała ogromne koszty. Ponieważ brakowało czynnych mennic koronnych a potrzeba wojenna nagliła o pośpiech, król zdecydował, aby na monetach pochodzących ze spadku po królowej matce nabić kontrsygnatury i tak puścić w obieg. W wydanym równocześnie uniwersale Zygmunt August zapewnił, że po skończonej wojnie wykupi monety po tym samym kursie i po przetopieniu z tak uzyskanego materiału wybije monety stemplami polskimi lub litewskimi.

Moneta ceniona zarówno przez polskich, jak i litewskich kolekcjonerów. Egzemplarz ze starej kolekcji z wiekową patyną. Precyzyjnie wybita kontramarka. Niezmiernie rzadka pozycja, sporadycznie pojawiająca się w sprzedaży aukcyjnej. Polecamy do najlepszych kolekcji.

Kopicki 3338 (R5) - podobny; Ivanauskas 14SA6-2 do 14SA19-4; Tyszkiewicz 50