Jan III Sobieski. Donatywa o wadze 4 dukatów 1677, Kraków - EKSTREMALNA RZADKOŚĆ
Opis
Aw.: Popiersie króla w prawo w wieńcu laurowym. Zbroja okryta płaszczem rzymskim. W otoku: IOANNES III D G REX POL M D LIT RUS PR
Rw.: Pod wieńcem z chmur z promieniami słonecznymi panorama miasta Krakowa. W odcięciu data MD CLXXVII/ & A P R. W otoku: ALMA URBS CRACOVIA (Przesławne miasto Kraków)
Jest to jedyna znana donatywa koronna. Została wybita przez
radę miasta Krakowa, choć nie jest jasne z jakiej okazji wybito ją właśnie w
1677 roku. Król bowiem w 1677 roku wizytował Prusy, w tym Gdańsk. Nie gościł
natomiast tym roku w Krakowie. Niewykluczone jednak, że król nadał miastu
jakieś nowe przywileje.
Raczyński (za Albertrandim) przypuszczał, że donatywa ta powstała w związku z planami królewskimi otwarcia mennicy w Krakowie. Długie starania o otwarcie mennicy podejmowane były podczas obrad kilku sejmików, obradujących w 1677 roku. Zgoda na otwarcie mennicy zapadła ostatecznie na sejmie zwołanym w Grodnie. Donatywa została wybita na polecenie króla dla celów podarunkowych. Rozdawano ją posłom i senatorom. Być może właśnie ten królewski dar zapewnił przychylność dla planów Jana III Sobieskiego, obradującego w Grodnie sejmu.
Donatywa wybita została jedną parą stempli, ale w trzech nominałach; o wadze trzech, czterech- i pięciu dukatów. Większość znanych egzemplarzy to trzydukatówki. Pozostałe nominały są ekstremalnie rzadkie. W zbiorze Czapskich są dwa egzemplarze o wadze 3 i 4 dukatów. Egzemplarz złoty o wadze 4 lub 5 dukatów jest w zbiorach Ermitażu. Kolejny egzemplarz znajduje się w kolekcji cesarskiej w Wiedniu.
Odmiana bez ozdobników na rewersie przy słowie APR. Ekstremalnie rzadka moneta.
Piękny egzemplarz. Połysk menniczy na całej powierzchni. Idealnie zachowane detale, charakterystyczne pęknięcie stempla na twarzy króla. Numizmat najwyższej klasy.
Raczyński 211; H-Czapski 2424 (R1); Friedberg (-); Kaleniecki s. 468; Kopicki (-); Kurpiewski (-)