Wyśmienicie zachowany egzemplarz. Moneta w slabie NGC.

Waga: - Ni

Literatura: Fisher P 401

Niklowe monety próbne 

  W początku lat 60-tych XX wieku , Komisja Numizmatyczna Zarządu Głównego ówczesnego Polskiego Towarzystwa Archeologicznego, wystąpiła do Prezesa Narodowego Banku Polskiego w Warszawie z inicjatywą stałej emisji niklowych monet próbnych. Miały one dokumentować prace projektowe nad bieżącymi, wprowadzanymi  sukcesywnie monetami obiegowymi, okolicznościowymi i pamiątkowymi.

   Wiele z tych projektów, nie tyle kontrowersyjnych co zawierających nowatorskie rozwiązania plastyczne, nie uzyskiwało akceptacji  dość zachowawczej Komisji Bankowej zatwierdzającej ich projekty do realizacji.

   Aby ocalić dla numizmatyki te niezrealizowane projekty monet, autorstwa wybitnych polskich rzeźbiarzy, oraz pokazać wieloetapową drogę twórczego dochodzenia do finalnego efektu, jakim jest moneta obiegowa, postanowiono  wybijać po 500 sztuk każdej  monety. Były to zarówno wykonane w niklu próby monet skierowanych do emisji, jak i ich  nie zatwierdzone projekty. Połowa nakładu pozostała w Banku, resztę rozdzielono między kolekcjonerów.

   Stałe przydziały tych monet mogli otrzymywać tylko najaktywniejsi członkowie Towarzystwa, na podstawie specjalnego regulaminu przyznawania tych monet. Na wniosek macierzystego Oddziału, dożywotniego przydziału wszystkich  kolejnych „kompletów”, dokonywała  Komisja Numizmatyczna ZG PTA., kierując się  zasadą tworzenia tzw. „społecznego muzeum”. Monety miały być udostępniane na wystawach i pokazach, a więc otrzymujący je musiał być już  właścicielem udokumentowanego zbioru numizmatycznego. Sankcją za pozbycie się monet bez wiedzy Komisji było automatyczne pozbawienie dalszego przydziału. Z chwilą śmierci właściciela komplety tych monet ulegały często rozproszeniu, stąd po półwiecznej ich egzystencji w numizmatyce polskiej, nie tak często spotykamy pełny zbiór.

   Założenia edycyjne tych monet jako niezrealizowanych projektów w innym metalu niż  bieżąca emisja, wyłącznie dla celów kolekcjonerskich, były ewenementem w ówczesnych czasach i  światłą zasługą polskich numizmatyków dla ochrony naszego dziedzictwa kulturowego, jakie niesie z sobą historia polskiej monety.