Jan III Sobieski. Medal wagi 7 dukatów, wizyta pary królewskiej w Gdańsku w 1677 r., złoto
Opis
Aw.: Popiersia pary królewskiej w prawo. Król w wieńcu laurowym. Pod popiersiem inicjał H (Jan Höhn).
W otoku: IOAN III REX ET MARIA CAS REG − POL M D L R P
Rw.: Palma i drzewo oliwne ozdobione koroną królewską, między drzewami zawieszona tarcza z herbem Janina (tarcza herbowa rodu Sobieskich).
W otoku: PALMA PARIT SCUTUMQVE CORONA TUETUR OLIVAM
Na rancie napis: SIT PAX IN TURRIBUS TUIS ANNO MD)CLXXVII D I AUGUST (niech będzie pokój wieczny w twoich murach)
Podczas wizyty króla i królowej, pierwszego sierpnia 1677 roku, w Gdańsku wzniesiono specjalną bramę tryumfalną, która została odtworzona na medalu. Osią symboliczną jest tarcza z herbem Janina (tarcza herbowa rodu Sobieskich), zawieszona między dwoma drzewami, palmą i drzewem oliwnym. Kompozycja stanowi symboliczne przedstawienie siły i prawa nadanego królowi przez Boga. Herb Janina wyobraża tarczę rycerską, a w Gdańsku przydano tej tarczy boski i mityczny wymiar, bowiem król jawi się nam niczym Herkules, który poprzez swoją odwagę pokona wrogów. Podczas wizyty króla odczytano wiele panegiryków, w których to herb Janina stanowił główny temat wywodów opisujących czyny największych wojowników, pośród których to boska opatrzność zesłała Koronie Polskiej tak znamienitego władcę, który pełni rolę obrońcy królestwa przed nawałą turecką. Awers stanowi nawiązanie do znanego przedstawienia pary cesarskiej Liwii i Augusta, założycieli cesarstwa rzymskiego. Motyw ten chętnie naśladowano w sztuce XVII wiecznej, bowiem wyobrażenie to przydawało majestatu parze królewskiej. Stemple do medalu wykonał Jan Höhn młodszy, znany medalier gdański. Medale te odbito w złocie o wadze 7, 8 i 10 dukatów. Zostały one wręczone parze królewskiej, jak i wybitnym gościom podczas ich wizyty w Gdańsku. Medal należy do najlepszych prac medalierskich Höhna młodszego, syna najwybitniejszego medaliera XVII wieku. Egzemplarze złote znane są tylko z największych kolekcji. Największy znany egzemplarz o wadze 10 dukatów posiadał Styka (obecnie znajduje się najprawdopodobniej w zbiorach Smithsonian Institut). Na rynku sporadycznie występujący medal. Rzadki i poszukiwany przez kolekcjonerów.
Typowe dla tych medali uszkodzenie w polu. Bardzo dobra prezencja.
Literatura: Raczyński 216; Rühle 41; CNG 588b; H-Czapski 2427 (R)