Aw.: Książę Bernard na koniu na tle toczącej się bitwy.
W otoku: BERNHARDUS GD SAX IIII CLIV TE MONT DUX LANDGR THURING MARCH
MISN COMES MARC ET RAVENS B DOM RAVENST
Rw.: Panorama miasta Breisach, data 1639
W otoku: BRISIACO CAPTO COELIS VICTORIA VENIT BERNHARDO TVLIT EXHOSTE TROPHÆ DV CI

Jeden z najwybitniejszych medalierów XVII wieku Sebastian Dadler, uciekając przed toczącą się w Europie wojną trzydziestoletnią, w 1636 roku osiadł w spokojnym Gdańsku. Tu ulokował swój warsztat, założył rodzinę i od tego czasu praktycznie Gdańska nie opuszczał. W Gdańsku projektował i wybijał medale, głównie na zamówienie Rady Miasta Gdańska, który w tamtym okresie podlegał bezpośredniemu zwierzchnictwu króla polskiego Władysława IV Wazy.

Dadler podejmował się prac medalierskich również na zamówienie dworów europejskich i możnych tego okresu. Do takich należy oferowany medal, wykonany właśnie na zamówienie dworu saskiego upamiętniający zdobycie twierdzy Breisach w Nadrenii przez wojska sasko-szwedzkie pod dowództwem księcia Bernharda von Sachsen. Medal ten, mimo że tematycznie nie jest polski, można włączyć do medali powiązanych z Polską, głównie przez miejsce jego powstania – Gdańsk i osobę twórcy Sebastiana Dadlera.

Ten jeden z najdoskonalej kompozycyjnie zaprojektowanych przez Dadlera medali jest łudząco podobny do powstałego trzy lata później medalu hołdowniczego miasta Gdańska dla króla Władysława IV Wazy przybywającego z wizytą do miasta. Medal taki został sprzedany na 4 Aukcji Pawła Niemczyka za sumę 31 000 zł. Medalier tylko nieznacznie zmienił szczegóły awersu i rewersu, postać konna jest niemalże identyczna, zmieniona nieznacznie panorama miasta i oczywiście legenda otokowa. Co ciekawe Dadler prawdopodobnie nigdy nie widział księcia Bernharda ani jego wizerunku. Król Władysław IV na późniejszym medalu też nie jest do siebie podobny. Medal prawdopodobnie nigdy nie dotarł do  zamawiającego, ponieważ książę Bernhard zmarł już 18 lipca 1639 r.

Tak pięknie zachowany w gabinetowym stanie medal z przepiękną kolorową, wiekową patyną jest jednym z najlepiej zachowanych medali Sebastiana Dadlera wykonanych w Gdańsku. Ogromy Rarytas.

Przepiękna, złocista patyna. Idealnie zachowane detale.