Aw.: Popiersie cara w prawo, w mundurze głównodowodzącego armii, otoczony alegorycznym wyobrażeniem węża zjadającego własny ogon.

Rw.: Alegoria Rosji opłakującą władcę i sentencja w alfabecie starocerkiewnym.

Majestatyczny medal wybity w złocie dla uczczenia cara Aleksandra III, zmarłego nagle 20 października (2 listopada) 1894 r. Car w mundurze głównodowodzącego armią otoczony alegorycznym wyobrażeniem węża zjadającego swój ogon. Jest to symboliczna metafora nieskończoności, obiegu czasu, odradzania się i śmierci. Na rewersie alegoria Rosji opłakująca władcę i sentencja w alfabecie starocerkiewnym. Ten piękny medal po raz pierwszy w historii jest wystawiony na aukcji numizmatycznej. Ogromnej rzadkości medal w okołomenniczym stanie zachowania.

Drobne skazy w tle. Lustro mennicze na całej powierzchni.

Diakov 1093.1

Literatura: Diakov 1093.1