Feliks Bentkowski „Spis medalów polskich”
lub z dziejami krainy polskiej stycznych w gabinecie Królestwa Aleksandryjskim w Warszawie
znajdujących się, tudzież ze zbiorów i pism rozmaitych lub podań zebranych i porządkiem
lat ułożonych", Warszawa 1830

Biskup Jan Albertrandi napisał dzieło „Historya polska ostatnich trzech wieków medalami zaświadczona
i objaśniona", które zostało przekazane w formie rękopisu Towarzystwu naukowemu w Warszawie.
Wydaniem niniejszej pracy zajmowali się członkowie tegoż Towarzystwa: Feliks Bentkowski konserwator
gabinetu numizmatycznego Uniwersytetu Aleksandryjskiego miał zebrać dopełnienie, Stanisław hr. Potocki napisał
wstęp, Władysława Ostrowski tłumaczył część tekstu francuskiego i wypracował skorowidz, a książę Henryk
Lubomirski zajął się przygotowaniem rycin. W latach 1822-1828 kosztem i staraniem księcia przygotowano 445
płyt z rycinami medali, które były rytowane przez A. CH. Schmied i hrabinę Rozalię Rzewuską z Lubomirskich.
Rytowane płyty o ile były gotowe oddawał książę do Towarzystwa naukowego, a Bentkowski w roku 1830
odcinał z tych płyt po 30 tablic sprzedawał je po 50 złotych polskich.
Egzemplarz książki pochodzi ze zbioru największego kolekcjonera medali w Polsce powojennej Bolesława
Mińko. Ówczesny właściciel zaznaczył czerwoną kredką, które medale były w jego posiadaniu. B. Mińko 1906-
1969, oficer UB. Od 1958 prowadził na Rynku Starego Miasta w Warszawie, a potem Nowym Świecie 52 jedyną
w Polsce firmę skupującą numizmaty i medale (pod szyldem DESA).Jeszcze podczas wojny zdobył zbiór ok
2.000 monet. W 1965 roku sprzedał 1.100 sztuk medali wykonanych w brązie Muzeum w Lublinie. Po śmierci
zbiór kilkuset monet i medali w złocie i 1.200 medali w srebrze pozostawił żonie, która odsprzedała srebrne
sztuki Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu. Złoto zaginęło.

Dodatkowo dołączone projekty tablic (212 str.) w tym części z odręcznymi notatkami księcia Lubomirskiego.
Egzemplarz pochodzi z biblioteki.

140 x 207 mm; str 260, papier czerpany.