Aw.: Półpostać księcia w prawo, z odkrytą głową, mieczem na ramieniu i trójkątną tarczą podniesioną w lewej ręce. Na tarczy umbo i promienista dekoracja. Wał otokowy.

Brakteat z grupy około trzydziestu typów brakteatów z pierwszej połowy XIII wieku, zwanej „Dux Azimir”, odkrytej dopiero w 1999 roku. Ich dokładne datowanie i przypisanie do poszczególnych władców jest wciąż dyskutowane. Nie ulega już jednak wątpliwości, że wszystkie lub znaczna ich większość, powstała w Krakowie przed najazdem mongolskim 1241 roku. Wśród monet polskich wyróżniają je z jednej strony bardzo małe rozmiary i waga, z drugiej wyjątkowa uroda rzeźbiarskich przedstawień. Oferowany egzemplarz przedstawia tę cechę w niezwykłym stopniu, pokazując zarówno fizjonomię władcy, jak szczegóły jego uzbrojenia, w dopracowanej, późnoromańskiej postaci. Podobne tarcze widoczne są na brakteatach wielu władców wschodnioniemieckich. Motyw jest zaczerpnięty z niemieckich brakteatów margrabiego Miśni, Ottona Bogatego (1156-1190) lub pana na Münzenbergu w Wetterau, Kunona (1152-1212). Ten ostatni władca zasłynął udzieleniem schronienia Żydom mogunckim, zagrożonym pogromem w 1189 roku. Występowanie motywów hebrajskich na brakteatach grupy „Dux Azimir” pozwala przypuszczać, że to właśnie Żydzi przynieśli do Krakowa wzory monet z Wetterau. (BRP)

Wyśmienity egzemplarz.

Haczewska, Paszkiewicz, Skarb z Krakowa, typ I:23. Dotychczas znane trzy egzemplarze.