Aw.: Popiersie króla w lewo, w koronie płytowej, wznoszącego miecz w dłoni.
Za głową władcy znak Z, nad nim +, na ramieniu króla trzy kropki.
Rw.: Trzy wieże zwieńczone kopułami i połączone drewnianym wałem,
z boków pojedyncze duże kulki. Krawędzie nieco podniesione.

Moneta z przedwojennej kolekcji. Już Kaźmirz Stronczyński najzupełniej trafnie przypisał takie anonimowe monety Bolesławowi Szczodremu, choć błędnie widział na rewersie bramę o trzech wieżach kulisto w stylu wschodnim zakopułowanych, oczywiście bramę Kijowską. Późniejsi badacze również nie szczędzili fantazji interpretując ten motyw, dopatrując się w nim np. aluzji do obrządku słowiańskiego. Wnikliwej, nowoczesnej analizie poddał przedstawienia monety Krzysztof Skwierczyński, wskazując z jednej strony króla jako władcę broniącego i sprawiedliwego, z drugiej zaś, być może — symbol jego królestwa, naśladującego Państwo Boże: Bóg uczynił króla swoim namiestnikiem, wikariuszem na ziemi, który ma wypełniać Jego wolę. Zastanawiające, że przy tak rozbudowanej symbolice monarchy na monecie nie wystarczyło miejsca na jego imię — choćby skrócone — znalazło się natomiast dla sporej serii znaków menniczych, wśród których litera Z z krzyżem zaliczana jest do motywów głównych — może oznaczających warsztat — a trzy kropki na królewskim ramieniu i dwie kulki z boków budowli na rewersie — do znaków pobocznych. W świetle studiów Stanisława Suchodolskiego, ten zestaw znaków kwalifikuje monetę do drugiej, późniejszej grupy denarów królewskich Bolesława Szczodrego.

Patyna.

Suchodolski. 2; Stronczyński. 32c; Kopicki. 27h. (BRP)