PRÓBA Nikiel 20 złotych 1974 Nowotko st.1
Opis
Numer:
-690- 81
Opis:
-
Waga:
10,10 g Ni
Literatura:
Fischer: P 140
Technika
fotografowania monet bitych w niklu nie oddaje w pełni ich
urody - proponujemy obejrzenie numizmatów na żywo, zapraszamy od
poniedziałku do piątku w godz. 10.00 - 17.00.
Należy
również pamiętać, iż monety niklowe nie były przechowywane w kapslach
stąd też mogą posiadać delikatny nalot oraz ślady linii
papilarnych.
Niklowe
monety próbne
W
początku lat 60-tych XX wieku , Komisja Numizmatyczna Zarządu Głównego
ówczesnego Polskiego Towarzystwa Archeologicznego, wystąpiła do Prezesa
Narodowego Banku Polskiego w Warszawie z inicjatywą stałej emisji
niklowych monet próbnych. Miały one dokumentować prace projektowe nad
bieżącymi, wprowadzanymi sukcesywnie monetami obiegowymi,
okolicznościowymi i pamiątkowymi.
Wiele z tych projektów, nie tyle kontrowersyjnych co zawierających
nowatorskie rozwiązania plastyczne, nie uzyskiwało akceptacji dość
zachowawczej Komisji Bankowej zatwierdzającej ich projekty do
realizacji.
Aby ocalić dla numizmatyki te niezrealizowane projekty monet, autorstwa
wybitnych polskich rzeźbiarzy, oraz pokazać wieloetapową drogę twórczego
dochodzenia do finalnego efektu, jakim jest moneta obiegowa,
postanowiono wybijać po 500 sztuk każdej monety. Były to
zarówno wykonane w niklu próby monet skierowanych do emisji, jak i
ich nie zatwierdzone projekty. Połowa nakładu pozostała w Banku,
resztę rozdzielono między kolekcjonerów.
Stałe przydziały tych monet mogli otrzymywać tylko najaktywniejsi
członkowie Towarzystwa, na podstawie specjalnego regulaminu przyznawania
tych monet. Na wniosek macierzystego Oddziału, dożywotniego przydziału
wszystkich kolejnych „kompletów”, dokonywała Komisja
Numizmatyczna ZG PTA., kierując się zasadą tworzenia tzw.
„społecznego muzeum”. Monety miały być udostępniane na wystawach i
pokazach, a więc otrzymujący je musiał być już właścicielem
udokumentowanego zbioru numizmatycznego. Sankcją za pozbycie się monet bez
wiedzy Komisji było automatyczne pozbawienie dalszego przydziału. Z chwilą
śmierci właściciela komplety tych monet ulegały często rozproszeniu, stąd
po półwiecznej ich egzystencji w numizmatyce polskiej, nie tak często
spotykamy pełny zbiór.
Założenia edycyjne tych monet jako niezrealizowanych projektów w innym
metalu niż bieżąca emisja, wyłącznie dla celów kolekcjonerskich,
były ewenementem w ówczesnych czasach i światłą zasługą polskich
numizmatyków dla ochrony naszego dziedzictwa kulturowego, jakie niesie z
sobą historia polskiej monety.