Aw.: Herb miasta w owalnej tarczy, u dołu data. W otoku: STADT DANZIG

Rw.: Nominał w ozdobnej prostokątnej ramce mała cyfra 10

Utworzone w 1919 roku, decyzją Traktatu Wersalskiego, Wolne Miasto Gdańsk uzyskało prawo do bicia własnej monety. Pierwsze postanowienia Traktatu Wersalskiego dotyczące Gdańska weszły w życie już 10 stycznia 1920 roku. Wtedy właśnie Rada Miasta podjęła decyzję o wybiciu monet o nominale 10 fenigów. Było to konieczne, bowiem miasto borykało się z brakiem drobnej monety, ponadto wszystkie bony zastępcze, wydane w Gdańsku podczas I wojny światowej, wraz z utworzeniem nowego podmiotu państwowego, musiały być jak najszybciej wycofane z obiegu.

Zlecenie wybicia monet otrzymały dwa gdańskie zakłady: Gdańska Fabryka Broni oraz firma jubilerska Stumpf und Sohn. Stemple zostały wykonane w firmie jubilerskiej rodziny Stumfów i mają charakterystyczną ciągłą obwódkę perełkową. Wykonawcą był Reinhard Anders, który wybił je w oparciu o modele sporządzone przez Georga Böckera. Projektantem zaś był profesor politechniki gdańskiej Ernest Petersen. Rozpoczynając emisję, odbito 27 egzemplarzy srebrnych 10-fenigówek. Zostały one przekazane członkom rady miejskiej, zapewne na pamiątkę wprowadzenia do obiegu pierwszych gdańskich monet. Wszystkie obiegowe monety 10-fenigowe wybijano w cynku. Egzemplarze w srebrze nigdy nie trafiły do obiegu. Tragiczne losy miasta sprawiły, że obecnie srebrne 10-fenigówki są monetami ekstremalnie rzadkimi. Egzemplarz z kolekcji Włodzimierza Głuchowskiego.

Kopicki 7834 R7; CNG 504 b; Parchimowicz P51a