Aw.: Popiersie króla w prawo w koronie i zbroi. Na piersi Order Złotego Runa. W legendzie otokowej herb Sas.
W otoku: VLAD 4 D G REXPOL – ET SVEC M D L IT RV PR 

Rw.: Pod koroną dziewięciopolowa tarcza herbowa opasana Orderem Złotego Runa. Po bokach tarczy inicjały G-G (Gabriel Gerlöff), nad literą G znak menniczy - haki, poniżej data 16-40. U dołu tarczy, nad ogniwem łańcucha, miniaturowe literki B-S (nieznany rytownik).
W otoku: SAM LIV NEC no Sv – GOT VA Q HR I REX

Po objęciu zarządu mennicy bydgoskiej przez Gabriela Gerloffa w 1640 roku, przystąpiono do bicia "grubej" monety srebrnej, talarów i półtalarów.

Półtalary z datą 1640 są najrzadszymi monetami tego okresu. Wyróżniamy trzy odmiany napisowe z końcówką legendy: LIT RV PR, LIT RV PR MA i LIT RV PR M.

Wszystkie te odmiany są ekstremalnie rzadkie i znane w pojedynczych egzemplarzach. Bardzo podobna moneta (bez dwukropka kończącego legendę awersu) była w kolekcji Mariana Frankiewicza, przemysłowca z Poznania (poz. 484).

Wariant z dwukropkiem po LIT i końcówką PR na awersie. Opisywana odmiana jest po raz pierwszy wystawiona do sprzedaży w Polsce. Nie ma jej w kolekcji Czapskiego ani w Muzeum Narodowym w Warszawie.

Wyśmienity egzemplarz z zachowanym połyskiem menniczym i wyraźnymi szczegółami.

Stara, ciemna patyna. Na naszej 4 aukcji egzemplarz w gorszym stanie zachowania sprzedany został za 55 tys. złotych.

Kopicki 1469 (R6); Tyszkiewicz 175; Dostych P40.1.01 (R7)