Aw: Popiersie w wieńcu laurowym i płaszczu, poniżej tarcza herbowa z herbem Leliwa, po bokach klucze, w otoku napis MICHAEL D G REX POL M D LITHUA,
Rw: Czteropolowa ukoronowana tarcza, po bokach inicjały M-H, w otoku napis DUCATUS AUREUS REG POL 1671

Oryginalne dukaty koronne Michała Wiśniowieckiego zawsze były ekstremalnie rzadkie i niedostępne nawet dla najwytrwalszych kolekcjonerów o najbardziej zasobnych portfelach. Sytuacja została wykorzystana i luka wypełniona już w połowie XIX wieku. Na rynku kolekcjonerskim znalazły się te pożądane dukaty i zanim zorientowano się, że są to falsyfikaty trafiły do najznakomitszych XIX-wiecznych zbiorów, m.in. do Ossolineum, zbioru Potockich, czy hrabiny Izabelli Staczyńskiej. Okazało się, że twórcą pomysłu był znany grawer i jubiler ze Lwowa - Zelman Igel., któremu za wzór posłużył rysunek monety opublikowany w dziele Ignacego Zagórskiego "Monety dawnej Polski z trzech ostatnich wieków" (1845 r.). Wiadomości o tym fałszerstwie, a także o innych fałszywych dukatach można uzyskać w Biuletynie Numizmatycznym 8/1982 Eugenia Triller - Karol Bayer tropicielem falsyfikatów Iger.