Bon płatniczy którym prawidłowy „Reichdeutscher” Niemiec wynagradzał pracę niewolniczą w getcie w Sokółce - UNIKAT. Emisja banknotu nastąpiła pomiędzy 1941, a 1943 rokiem, w czasie gdy funkcjonowało getto sokólskie. Kwota 0,91 reichsmarki jest najprawdopodobniej jednodniową stawką, którą otrzymywali Żydzi za swoją pracę, a kwota ta być może wynika z przelicznika polskiego złotego, na niemiecką reichsmarkę. Niewyjaśniony do dziś jest brak numerów seryjnych, nie ma także podpisu (nawet w formie faksymile) emitenta, ani klauzuli o fałszowaniu (chociaż to ostatnie nie jest konieczne). Emitentem jest burmistrz Sokółki, czyli wówczas Niemiec, a w przypadku emisji oficjalnych banknotów gett w Łodzi i Terezinie, a także bonów pocztowych, które funkcjonowały jako pełnoprawne środki płatnicze w getcie łódzkim emitentem była zawsze strona  żydowska. Niemcy nie chcieli, żeby ktoś ich kiedykolwiek kojarzył z emisją pieniędzy dla Żydów. Dziwny jest także zapis słowa „getto”. Słowa „ghettos” używają nacje mówiące po angielsku. Niemcy używają słowa „getto”. Lucow przypisuje rzadkość R9 i zaznacza że takie banknoty trzeba uznać jako unikaty. Podczaski nie notuje takiego papieru i określa cenę jako amatorską. Ogromnej rzadkości banknot, taki sam banknot był tylko raz oferowany na aukcji w Polsce. Na rynku prawdopodobnie znanych jest nie więcej niż dwa egzemplarze.