Aw.: Popiersie króla z odkrytą głową na wprost, w zbroi, w płaszczu związanym na ramieniu.
Na piersi Order Złotego Runa. Pod popiersiem inicjały mennicze IH
(Iohann Höhn starszy, rytownik i medalier)
W otoku: IOAN CASIM D G REX POL ET SUEC M D LITV RUS PRUS
Rw.: Półpostać królowej na wprost, z włosami opadającymi na ramiona, w małej koronie
i w naszyjniku z pereł. Po bokach popiersia drobne inicjały S – D
W otoku: LVDOVICA MARIA GONZ D G REG POL ET S MD L RVS PRVS
NATA PRIN MANT MONT FER NIV
(Ludwika Maria Gonzaga z Bożej Łaski królowa Polski, Szwecji, wielka księżna litewska, ruska,
pruska, urodzona księżniczka Mantui, Montferratu i Niwernu).

Wkrótce po koronacji na króla Polski, Jan Kazimierz, poślubił 30 maja 1649 roku Ludwikę Marię, wdowę
po swoim bracie Władysławie. Na uroczystości ślubne zamówiono w Gdańsku u Jana Höhna medal
zaślubinowy. Jan Höhn wykorzystał rewers medalu z popiersiem Ludwiki Marii wyrytowany przez
Sebastiana Dadlera, na jej ślub w 1646 roku z Władysławem IV. Do niego dorobił awers z popiersiem Jana Kazimierza.
Medale odbito w złocie i srebrze. Medale w srebrze są w zbiorze Czapskich, Muzeum Narodowego w Warszawie
i Ermitażu.

Gładzone tło.

Raczyński 131; Więcek 126; Stahr (1990) s. 159, kat. 157; H-Cz. 2337