Aw.: +WLADISLAV, popiersie króla na wprost, w niskiej koronie.

Rw.: +○RLONIE, Orzeł w koronie zwrócony heraldycznie w lewo.

Opis do pozycji 31 i 32. Obie monety reprezentują typ znany dotychczas z dwóch egzemplarzy: jednego w Muzeum Narodowym w Warszawie, drugiego z aukcji PDA-PGN. Noszą odciski nienotowanych jeszcze stempli (z nieznacznymi odmianami legend i interpunkcji), ale obie zostały wybite tym samym stemplem awersu. Na rewersie prezentują ukoronowanego Orła Królestwa Polskiego, a otaczający go tytuł króla Polski (R[ex] Polonie) wskazuje, że zostały wybite po koronacji Władysława Łokietka w 1320 roku, Orzeł na rewersie jest bardzo podobny do umieszczanego na niektórych denarach z hełmem oraz z koroną. Podobny typ — ale znacznie gorszy styl — reprezentowały bite w Krakowie denary Kazimierza Wielkiego, dlatego dotychczas datowaliśmy je na schyłek panowania króla Władysława i umieszczaliśmy w Krakowie. Jak dotychczas jednak żaden egzemplarz w Krakowie nie wystąpił i coraz wyraźniej rysuje się możliwość, że pochodzą z innego księstwa polskiego pod władzą króla Władysława. Stosunkowo ciężki standard wskazuje jednak na południowe pochodzenie. Frontalne przedstawienie głowy władcy nawiązuje do popularnego w 1. połowie XIV wieku wzorca angielskich szterlingów. Jedna z najładniejszych monet polskich XIV wieku, uformowała kanon ówczesnego mennictwa polskiego. (BRP)

Paszkiewicz typ IV/2; Kopicki 319