Zygmunt I Stary. Fałszerstwo dukata koronnego 1529, Kraków. Ex. Potocki
Opis
Aw.: Głowa króla w prawo, w koronie i zbroi. W odcięciu data 15Z9
W otoku: SIGIS I − REX POL
Rw.: Pod koroną czteropolowa tarcza herbowa z małym herbem Habsburgów w środku.
Po bokach inicjały C-N (Cracovia-Nicolaus).
W otoku dewiza: IVSTVS VT PALMA FLOREBIT
Fałszerstwo dukata koronnego z 1529 roku z mennicy krakowskiej. Bity bardzo dobrze wykonanymi stemplami, stylistycznie niewiele odbiegający od oryginalnych emisji koronnych. Egzemplarz ten pochodzi ze zbioru hrabiny Izabeli Starzyńskiej, drugiej żony Aleksandra Potockiego, która to nabyła go od Igla w roku 1865 wraz z siedmioma innymi złotymi numizmatami. Kolekcja Starzyńskiej licząca 2555 monet i 274 medale, została zlicytowana w roku 1885 przez berlińską firmę A. Weyla. Większość rarytasów trafiła do czołowych w tamtym okresie polskich zbiorów Sobańskiego, E. Hutten-Czapskiego oraz Plattera. Wiadomo, że inicjatorem wyprodukowania tej i kilku podobnych fałszerstw był adwokat z Mińska, niejaki Hausman. Wykonanie zlecił on znajomemu grawerowi i złotnikowi Fajnowi. Dukaty te dostarczono Samuelowi Iglowi antykwariuszowi ze Lwowa, który to zajął się ich rozprowadzeniem. Było to bardzo dobrane trio w którym największego rozgłosu nabrało imię Igla, mimo iż ten z wykonaniem owych monet nie miał nic wspólnego, a zajmował się jedynie ich sprzedażą.
Jak Kopicki 447; jak Friedberg 1; Dutkowski (Złoto Jagiellonów) 3