Aw.: Znak osobisty Sieciecha (dwa łuki połączone linią i zwieńczone krzyżem.
W otoku odśrodkowo: ZEH (kółko w połowie wysokości wiersza)
Rw.: Niewyjaśniona kombinacja kresek, być może monogram lub naśladowcze przedstawienie
pastorału i proporca. Obrzeże lekko podniesione.

Moneta z przedwojennej kolekcji. Wojewoda Sieciech, niepospolita indywidualność polityczna XI stulecia — ktoś w rodzaju pierwszego ministra Władysława Hermana — to pierwszy znany przedstawiciel rodu nazwanego później Toporami. Wywodził się prawdopodobnie z grupy przywódców buntu, tzw. reakcji pogańskiej, z 1034 r. Gall Anonim odmalował go w jednoznacznie czarnych barwach, przede wszystkim jako człowieka dążącego do odsunięcia od władzy dynastii Piastów i objęcia tronu. Ponieważ Sieciech Stary nie miał swego nadwornego kronikarza, nie wiemy, co powiedziałby na swą obronę. Próby objaśnienia takimi właśnie ambicjami wojewody bezprecedensowego w całej ówczesnej Europie Środkowej zjawiska, jakim była emisja monet z imieniem i znakiem urzędnika książęcego, budzą jednak sprzeciw wielu historyków. Wskazują oni, że wszelkie działania wojewody relacjonowane przez Galla cieszyły się pełną aprobatą księcia. Bardzo nierównomierne rozprzestrzenienie dwóch typów monet z imieniem Sieciecha świadczy, że pracowały dla niego co najmniej dwie mennice: jedna w Krakowie lub jego sąsiedztwie (może w potężnym kluczu majątkowym Toporów na wschód od miasta, mającym wówczas centrum chyba w Morawicy), druga w innej części Polski, może w Sieciechowie pod Kutnem. W tej drugiej mennicy oprócz monet imiennych Sieciech Stary wybijał również anonimowe naśladownictwa saskich denarów krzyżowych.

Patyna.

Suchodolski. II.6 (?); Kopicki. 228. Stanisław Suchodolski zarejestrował 33 egzemplarze całe oraz 2 połówki, z których znaczna część pozostawała w zbiorach prywatnych. (BRP)