Aw.: Popiersie króla w koronie i w zbroi w szerokiej krezie. W otoku:
SIGISMVND∙III∙D:G∙REX ∙ POL ∙ D:PRVS∙

Rw.: U dołu kartusz z herbem Gdańska, po bokach data 15-92,
po prawej monogram menniczy PK (Philipp Klüwer), od góry napis:
III/ GROS∙ARG / TRIP:CIVI/ GEDANENSIS

Gdańsk w początkach panowania Zygmunta III Wazy wybijał jedynie dukaty i drobne denary. Na rynku miejskim dominowały grosze wybijane w czasach panowania Stefana Batorego. W 1592 roku Mennica Gdańska wyemitowała trojaki; były one wybijane zgodnie z ordynacją menniczą Stefana Batorego. Szybka deprecjacja monety drobnej w Koronie sprawiła, że trojaki gdańskie tak z czasów Stefana Batorego, jak i Zygmunta III, mające znacznie lepszą próbę, były masowo wyławiane z obiegu. Wobec tego Rada Miasta poleciła mennicy zaniechanie ich wybijania. Przedsięwzięcie to przynosiło miastu stratę, trojaki nie nadawały się także do większych operacji handlowych z uwagi na zbyt niski nominał.
Trojaki gdańskie należą do monet wyjątkowo rzadkich. Wystawiany na aukcji egzemplarz pochodzi
z kolekcji Wiktora Chomińskiego ze Lwowa, sprzedany był na aukcji Leo Hamburgera w 1932 (pozycja 412). Pozostałe dwa znane egzemplarze są w Ermitażu oraz w Muzeum Narodowym w Warszawie. Tego trojaka nie miał w swojej wielkiej kolekcji trojaków Tadeusz Iger (w jego katalogu pod nr G.92.1 umieszczono fotografię numizmatu z kolekcji Hutten-Czapskiego). Jedyny dostępny egzemplarz na rynku numizmatycznym.

Literatura : Kopicki.7478; Vossberg,776; Dutkowski, Suchanek CNG.151; Malbork (katalog wystawy 2007, II.2.23); MNW (kolekcja Potockich); Ermitaż (ze zbioru Reichla)