Monety wybijane w mennicy cieszyńskiej za panowania Wacława III Adama wzorowane były na trojakach polskich, co przyczyniło się do konfliktu z Wiedniem i Komorą Śląską. Spowodowało to zaniechanie działalności menniczej księcia. Jego syn Adam Wacław (1579-1617), ponownie wykorzystując polski wzór, rozpoczął bicie nowych monet w 1591 roku. Cieszyńskie monety pojawiają się na rynku sporadycznie. Najczęściej spotyka się niskie nominały: obole, krajcary, grosze.

Przeważnie większość monet jest bardzo słabej kondycji, dlatego dziś monety w pięknych stanach zachowania z tej mennicy należą do monet niezmiernie rzadkich.

Miejscowe niedobicie.