Aw.: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi okrytej płaszczem. W otoku: MICHAEL DG REX - POL MDL R P

Rw.: Dwa lwy podtrzymują stojącą na konsoli owalną tarczę miejską, nad tarczą wieniec z małych rozet z gałązką, między łapami lwów inicjały D-L. W otoku: MON AUREA CIVITAT GEDANENS 1672  
 

Za panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego mennica koronna w Bydgoszczy wybiła jedynie w roku 1671 złotówkę koronną (o średnicy 32 mm i wadze katalogowej 9,30 grama), dukaty oraz dwudukaty. Mennictwo miejskie tej doby przedstawia się nieco barwniej. Gdańsk wybija szelągi, dukaty i dwudukaty. Co ciekawe, rynek kolekcjonerski odnotowuje istnienie dukatów i dwudukatów bez wybitej daty. Toruń w roku 1671 wybija szelągi i dwudukata (znane są również szelągi bez daty), zaś najszerszy zakres nominałów pochodzi z mennicy w Elblągu. Wybijano tam szelągi, półtalary, talary, dukaty i dwudukaty. 

Dukaty gdańskie wybijane były, pomimo przeprowadzenia uchwały z 1668 r. zamykającej mennice koronne i litewskie, albowiem miasto to otrzymało zezwolenie na bicie monety na własne potrzeby. Z tego też względu w dniu 15 maja 1670 r. rada miasta Gdańska uchwaliła emisję szelągów i dukatów. Wybijano je w trzech rocznikach1670, 1672 i 1673, przy czym typ dukata będącego bohaterem dzisiejszego wpisu jedynie w latach 1672 i 1673. 
 

Bardzo ładny, menniczej świeżości egzemplarz z widocznym blaskiem menniczym. Minimalnie pofalowana powierzchnia.  

Kopicki 7680 (R4); Kaleniecki 456; H-Czapski 2377 (R2); Kurpiewski 1136 (R5)