Aw.: Po środku godło: orzeł ukoronowany koroną otwartą, po obu stronach jego skrzydeł cyfry: 5, u dołu data oraz napis: ZŁOTYCH.

Rw.: Przedstawienie Nike kroczącej na obłokach w prawo, przy obrzeżach napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, w pobliżu stopy Nike - E.W., inicjały Edwarda Wittiga, autora projektu.

Detale wyróżniające
Próbne monety z sylwetką bogini zwycięstwa poprzedziły pierwszą w II Rzeczpospolitej emisję pięciozłotówek, która w 1928 r. trafiła do powszechnego obiegu. Do jesieni 1934 r. cyrkulowały w nim egzemplarze wybite w srebrze, opatrzone wklęsłym łacińskim napisem na rancie. Obie z wystawionych na aukcję prób w tym metalu różnią od monet obiegowych daty oraz detale: napis „PRÓBA” na rewersie pierwszej oraz całkowicie gładki rant drugiej. Okaz pozbawiony inskrypcji na obrzeżu, a także zapisu świadczącego o emisji próbnej, nie jest notowany nawet w katalogu Janusza Parchimowicza, a drugi znany egzemplarz posiadał w swoich zbiorach Henryk Karolkiewicz. Trzecia z monet pozostaje jedynym znanym przykładem pięciozłotówki z Nike wybitym w miedzi, którą pokrywa w tym przypadku niezwykle urokliwa, wielobarwna wiekowa patyna.

Rewers Edwarda Wittiga
Zaprojektowana przez Edwarda Wittiga pięciozłotówka reprezentuje w polskiej sztuce nurt tzw. nowego klasycyzmu - rozwijającej się w międzywojniu stylistyki klarownych, monumentalnych w wyrazie kompozycji, na które składały się obszerne gładkie płaszczyzny. W tej eleganckiej, posągowej konwencji ujęta została również krocząca po obłokach Nike, której pełnowymiarowy wizerunek artysta opracował wcześniej na okoliczność pomnika Wolności i Zwycięstwa, który miał stanąć w Gdyni. Jako członek artystycznego stowarzyszenia „Rytm”, Wittig zastosował typową dla sztuki tego okresu rytmizację kompozycji, szczególnie widoczną w opracowaniu skrzydeł bogini złożonych z równych układów rozchodzących się linii. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Edwarda Wittiga jest stołeczny Pomnik Lotnika zrealizowany po pięciu latach od monety z Nike.

Awers z nowym godłem
Godło Rzeczpospolitej umieszczone na awersie próbnej pięciozłotówki uznane zostało 13 grudnia 1927 r. za wzór obowiązujący również dzisiaj - w otwartej koronie, z dwiema pięcioramiennymi rozetami oraz rozpostartym ogonem. Autorem wzorowanego na orle z czasów Stefana Batorego projektu był grafik i malarz Zygmunt Kamiński, mąż Zofii Trzcińskiej-Kamińskiej, znanej m.in. z awersów pamiątkowych monet z Romualdem Trauguttem czy Bolesławem Chrobrym. Ustanowiony w 1927 r. wzór zrodził się najpewniej z potrzeby prawnego uregulowania bardziej nowoczesnego wyglądu godła - poprzedni układ poddawany był przez ówczesnych architektów coraz śmielszym modyfikacjom, zastępującym przedawnioną już konwencję modną w tamtym okresie stylistyką art déco.

Najrzadsza, obiegowa moneta II RP (R6). Najtrudniejsza do pozyskania moneta międzywojenna.

W 1932 roku inflacja była tak duża, że wartość srebra zawartego w tej monecie przewyższyła jej wartość nominalną, wobec czego większość nakładu wycofano i przetopiono, dlatego dziś bardzo rzadko spotykana na rynku numizmatycznym moneta - okazja, aby uzupełnić kolekcję o najrzadszą monetę II RP.

Ekstremalnie rzadka moneta bez śladów obiegu z ciemną patyną i połyskiem. Przedmiot pożądania wszystkich kolekcjonerów monet z okresu międzywojnia, szczególnie w tak wyszukanym stanie zachowania.

Egzemplarz dla najbardziej wymagających do najlepszych kolekcji. Polecamy.

Parchimowicz 114e; Fischer OB 013 (jedyna obiegowa moneta II RP, która w 1 stanie ma cenę amatorską); Chałupski 2.22.5.a (R6)