Aw.: Herb miasta w owalnej tarczy, u dołu data.
W otoku: STADT DANZIG

Rw.: Nominał w ozdobnej prostokątnej ramce mała cyfra 10

Utworzone w 1919 roku, decyzją Traktatu Wersalskiego, Wolne Miasto Gdańsk uzyskało prawo do bicia
własnej monety. Pierwsze postanowienia Traktatu Wersalskiego dotyczące Gdańska weszły w życie już
10 stycznia 1920 roku. Rada Miasta w 1920 roku podjęła decyzję o wybiciu monet o nominale 10 fenigów.
Było to konieczne, bowiem miasto borykało się z brakiem drobnej monety, a ponadto wszystkie bony zastępcze,
wydane w Gdańsku podczas I wojny światowej, wraz z utworzeniem nowego podmiotu państwowego, musiały
być jak najszybciej wycofane z obiegu.
Zlecenie wybicia monet otrzymały dwa gdańskie zakłady: Gdańska Fabryka Broni oraz firma jubilerska Stumpf
und Sohn. Stemple zostały wykonane w firmie jubilerskiej rodziny Stumfów i mają charakterystyczną ciągłą
obwódkę perełkową. Wykonawcą był Reinhard Anders, który wykonał je w oparciu o modele sporządzone
przez Georga Böckera. Projektantem zaś był profesor politechniki gdańskiej Ernest Petersen.
Rozpoczynając emisję, odbito 27 egzemplarzy srebrnych 10-fenigówek. Zostały one przekazane członkom rady
miejskiej, zapewne na pamiątkę wprowadzenia do obiegu pierwszych gdańskich monet.
Wszystkie obiegowe monety 10-fenigowe wybijano w cynku. Egzemplarze w srebrze nigdy nie trafiły do obiegu.
Tragiczne losy miasta sprawiły, że obecnie srebrne 10-fenigówki są monetami ekstremalnie rzadkimi. Żaden
egzemplarz odbity w srebrze nie jest notowany w zbiorach publicznych.
Do monety dołączony atest oryginalności ze zdjęciem, podpisany przez Ericha Paprotha.

Kopicki 7834 R7; CNG 504 b