Aw.: Popiersie króla w prawo w wieńcu i w zbroi.
W otoku: IO CASIMIR DG – REX POL MD LR
Rw.: Pod koroną czteropolowa tarcza herbowa z małą tarczą z herbem Snop Wazów w środku.
U dołu herb Wieniawa (Bogusław Leszczyński podskarbi wielki koronny). Data 16-51 pod koroną.
W otoku: PM SA SE CZ NE N – SV GO VA HE REX

Mennica we Wschowie została otworzona przez Andrzeja Tymfa, dzierżawcę mennic koronnych sprowadzonego do Polski przez Jana Kazimierza. W obliczu zbliżającego się konfliktu z Chmielnickim, kłopotami ze szwedzkim sąsiadem, król potrzebował znacznej ilości monety dla opłacenia wojsk.
Mennica we Wschowie, oddalona od terenów ewentualnych konfliktów, była bardzo dobrą lokalizacją. Przez pierwsze dwa lata działalności w mennicy oprócz monety drobnej, powstają też grube monety talarowe i złote dukaty. Wyróżniają się spośród innych monet Jana Kazimierza nietypowym portretem królewskim − bez korony w wieńcu laurowym. Talar z roku 1651 (nasz, z puncą Pilawa) pochodzi ze zbioru Franciszka Potockiego. Kolejne egzemplarze znajdują się w zbiorach w Krakowie, Dreźnie, MNW i Ermitażu. Wyjątkowej rzadkości moneta, jedyny egzemplarz dostępny na rynku numizmatycznym. Tyszkiewicz w swoim podręczniku wycenia ten egzemplarz na 600 marek w złocie, opatrując go dodatkowo znakiem zapytania, co oznacza, że monety takiej w handlu nie spotkał.

Piękna patyna.

Kopicki 1828; Dutkowski (Talary…). 53; H-Cz. 1974; Chełmiński 811; Parchimowicz 1717 a; Tyszkiewicz 600?