Aw.: Zwieńczone laurem popiersie królewskie w prawo
Rw.: Atakowane błyskawicami półksiężyce oświetlone promieniami słońca. Wewnątrz dewiza: SOLI VICINIOR IN TE FULMINO

Medalier IH (Jan Höhn). Rzeczpospolita w czasie krótkiego panowania Michała Korybuta zmagała się z turecką nawałą, której kres położyło dopiero zwycięstwo wojsk pod wodzą hetmana Jana Sobieskiego w 1673 roku pod Chocimiem. Zwycięstwo to i śmierć Korybuta w listopadzie 1673 stały się bezpośrednią przyczyną wyboru Sobieskiego na króla Polski. Michał Korybut Wiśniowiecki nie cieszył się szczególnym poważaniem i był obiektem powszechnych kpin narodu. Przedmiotem żartów najczęściej były wątpliwe przymioty intelektualne i posunięte do granic absurdu obżarstwo władcy. Dewiza na rewersie medalu: Soli vicinior in te fulmino (bliżej słońca będąc ciskam w ciebie gromy). Należy interpretować ją jako zapowiedź rozprawy z Turkami, gdzie król Michał przypisał sobie zwycięstwa swojego hetmana Jana Sobieskiego nad wojskami  osmańskimi, tuż przed swoją śmiercią (skutkiem przejedzenia). O rzadkości tego medalu świadczy również fakt, iż nie posiadał go w swojej kolekcji E. H-Czapski. Jedyny znany egzemplarz w złocie. Drobne ryski w tle. Najwyższej klasy numizmat, do najlepszych kolekcji.

Raczyński 173; H-Czapski 2382 (w srebrze)