Aw.: Popiersie króla w prawo, w wieńcu laurowym i zbroi dekorowanej nitami i rozetami. Na piersi Order Złotego Runa.
W otoku: IOAN CAS D G PO – L & SVEC REX
Rw.: Pod koroną czteropolowa tarcza herbowa, z małą tarczą z herbem Wazów – Snopek w środku. Po bokach inicjały C-G(Christoph Guttman). Herb Wieniawa u dołu.
W otoku: MON AVR CIVIT – BIDGOST 1651

W 1650 roku, Krzysztof Guttman uzyskał zgodę Jana Daniłłowicza podskarbiego, wielkiego koronnego, na uruchomienie mennicy w Bydgoszczy. Pod jego zarządem działała do 1653 roku. Biła monetę srebrną i złotą. Zgoda została wydana przez Jana Daniłłowicza, ale jej potwierdzenie wydał już nowy podskarbi Bogusław Leszczyński. Wydaje się, że nałożenie się dwu uprawnień spowodowało, że mennica w Bydgoszczy wybijała monetę koronną, zarówno z tytułami królewskimi, jak i z nazwą miasta. Nazwa miasta BIDGOST pojawia się, zarówno na monetach srebrnych, jak i złotych. Dukaty bydgoskie emitowano jedynie w 1651 roku. Do ich bicia użyto czterech par stempli. Na dwu typach pojawia się sama nazwa miasta BIDGOST, kolejny typ rewersu wykonano umieszczając dodatkowo słowo CIVIT BIDGOST (miasto Bydgoszcz). Opisywany dukat jest nieznanym typem, który łączy rewers CIVIT BIDGOST z czwartą odmianą królewskiego portretu. Na monecie tej nietypowo rozdzielono popiersiem nazwę Polski (POL) zapisując tytuł w formie PO – L. Oba typy z nazwą CIVIT to unikaty. Pierwszy znajdował się w cesarskiej kolekcji w Wiedniu. Został w 1769 roku zilustrowany w wydanym wtedy katalogu zbioru. Dukat ten przerysował Karol Beyer w swoim skorowidzu. W katalogu dukat ten został wydzielony z monet polskich i zapisany pod miastem Bydgoszcz. Zbiór wiedeński był w czasie wojny ukryty i przemieszany, co sprawiło, że nie udało się tej monety odszukać pracownikom gabinetu. Dwie odmiany, tylko z BIDGOST, ujawniono w kilku zbiorach. Opisywany, podobnie jak egzemplarz wiedeński są unikatami. Zdjęcie tej monety zostało użyte w książce "Złoto czasów dynastii Wazów" t. II.

Pięknie wybita moneta, wyjątkowo wyraźne detale, jak na monetę koronną Jana Kazimierza. Lekko
gięty egzemplarz.

Kamiński, Kurpiewski 608 var; Kopicki 1856 var; Złoto czasów dynastii Wazów, T.II K284 (R8) (ten egzemplarz); Friedberg 90

Literatura: Kamiński, Kurpiewski 608 var; Kopicki 1856 var; Złoto czasów dynastii Wazów, T.II K284 (R8) (ten egzemplarz); Friedberg 90