Aw.: Głowa króla w wieńcu laurowym prawo. W otoku: AVG II DG REX POL ET SAX
Rw.: Orzeł Polski z dwupolową tarczą saską na piersiach. Data u dołu, rozdzielona literą W. W otoku: SOLIDVS REGNI POLON - 17 W 20

Sejm w 1717 roku dokonał wyceny starych monet krążących w Rzeczpospolitej. Sejm w roku 1720 miał się zająć uporządkowaniem spraw menniczych w kraju. Na dwóch sejmach w 1720 roku plany Augusta szlachecką. Nie zajęto się też sprawami menniczymi. Nie można wykluczyć, że w Warszawie przygotowano wzór nowego szeląga, który miał zastąpić stare i mocno fałszowane boratynki. Tym bardziej było to istotne, że wycena monet srebrnych z 1717 roku została dokonana w pełnowartościowych szelągach miedzianych, których na rynku brakowało. Ikonografia nowej monety nawiązywała do boratynek Jana Kazimierza, jednak portret i strona z orłem, jest znacznie lepiej i efektowniej skomponowana. Stemple musiał wykonać dobrej klasy rytownik. Z racji umieszczenia inicjału „W” istnieje domniemanie, że moneta została przygotowana i wybita w Warszawie. Jednak brak jest potwierdzenia w dokumentach, że były próby otwarcia w 1720 nowej mennicy w Warszawie. Nie można wykluczyć, że moneta została wybita w Lipsku, a inicjał „W” odnosi się odpowiedzialnego za jej wybicie mincerza. Moneta były notowana w zbiorach K. Sobańskiego, Radziwiłłów oraz w kolekcji E. Hutten Czapskiego w Krakowie.

Jest to jedyny egzemplarz próbnego szeląga na rynku kolekcjonerskim.

Kopicki 2009 (R8); Parchimowicz (Monety Polskie, 2012) t. I 1401; Tyszkiewicz 30