Aw.: Ukoronowany monogram A3R, po bokach data 1755

Rw.: Herb Gdańska podtrzymywany przez lwy, pod herbem liczba III.
W otoku: GROSSUS TRIPLEX GEDANENSIS

Piedfort wybity w czystym srebrze na nieco szerszym krążku.
W czasach Augusta III mennica w Gdańsku wybiła stemplami do monet obiegowych odbitki trojaków w złocie, w czystym srebrze oraz klipy dla ówczesnych kolekcjonerów. W 1760 roku August III zakazał wybijania w mennicach monet innych niż obiegowe. Przeciętna waga trojaków w czystym srebrze oscylowała pomiędzy 1,99 a 2,40 grama, zaś średnica od 21 do 22,5 mm, podczas gdy obiegowy trojak ważył około 1,65-1,75 i miał średnicę 19,8-20,5 mm.

O ile trojaki wybite w czystym srebrze są obecne w większych zbiorach publicznych, a także notowane na aukcjach, to piedforty są ekstremalnie rzadkie.

W literaturze opisano jedynie dwa egzemplarze piedfortów. Jeden wg Khant’a, (o większej średnicy), znajduje się w zbiorach w Dreźnie. Drugi (o średnicy i wadze oferowanego przez nas egzemplarza) był sprzedany na licytacji zbioru Rudolpha w 1914 roku. Biorąc pod uwagę wagę opisaną w katalogu, jest wielce prawdopodobne, że oferowany egzemplarz pochodzi właśnie z tej aukcji. Moneta do najelpszych kolekcji monet gdańskich.

Menniczy stan zachowania. Jedyny egzemplarz piedforta jaki otrzymał notę MS.

Literatura: Kopicki 7730; CNG 405; Parchimowicz 1331 a; Rudolph 999 („waga 4,25 g”)